مقایسه اثر بخشی مپریدین و ترامادول در درمان لرز بیماران تحت جراحی سزارین با بی حسی نخاعی

زمینه و هدف: لرز در عمل جراحی یک عارضه شایعی است که باعث اختلال در مانیتورینگ بیماران شده و با افزایش میزان مصرف اکسیژن می تواند تهدید کننده حیات مخصوصا در بیماران با ظرفیت قلبی -ریوی پایین باشد. این پژوهش جهت مقایسه اثربخشی ترامادول و مپریدین در کنترل لرز در طول عمل جراحی انجام گردید.   روش کار : تعداد 70 بیمار که تحت جراحی سزارین با بیحسی نخاعی دریک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسو کور در دو گروه 35 نفره ، با دو داروی ترامادول و مپریدین تحت درمان قرار گرفته و فاصله زمان قطع لرزش بعد از تزریق دارو و عوارض دارو در دو گروه با هم مقایسه گردید   یافته ها: میانگین سنی زنان مورد مطالعه 27 سال بود که جوان ترین آنها 18 و مسن ترین آنها39 ساله بود. متوسط فاصله زمانی قطع لرز، بعد از تزریق ترامادول 2:57 (دو دقیقه و 57 ثانیه)، کمتر از مپریدین 6:24 (شش دقیقه و24 ثانیه) بود. فراوانی تهوع و استفراغ در گروه مپریدین بیشتر از ترامادول بود. م یزان خارش و خواب آلودگی به دنبال مصرف دارو در بین دو گروه اختلاف قابل ملاحظه ای با هم نداشتند. تغییر تعداد تنفس، تعداد نبض و کاهش درصد اشباع اکسیژن خون شریانی در مرحله بعد از تزریق مپریدین نسبت به مرحله قبل از تزریق دارو، تغییرات معنی داری را نشان نداد. تغییرات فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در دو گروه معنی دار نبود.   نتیجه گیری: در درمان لرز در عمل جراحی، ترامادول بخاطر قطع لرز سریع تر و عوارض کمتر مناسب تر از مپریدین می باشد.